|
agata87
Zajadacz chińszczyzny
Dołączył: 15 Lis 2006
Posty: 46
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
|
| Materiał z wczesniejszych ćwiczeń |
|
|
Ograniczenia wolności i praw.
Większość swobód i praw człowieka nie ma charakteru absolutnego tak w sferze realnej, jak i pod względem prawnym.
Państwo może, na precyzyjnie określonych zasadach, po spełnieniu odpowiednich warunków, ograniczać, czy inaczej mówiąc, wytyczać ramy korzystania przez człowieka z jego praw i wolności. Uzasadnieniem tego ograniczenia może być na przykład to, że poszczególne prawa i wolności mogą pozostawać ze sobą w pewnym napięciu, na przykład wolność danej jednostki i ochrona życia prywatnego innego człowieka. Żadnemu z tych praw nie można przyznać bezwzględnego pierwszeństwa nad drugim. Podstawowe zasady merytoryczne i formalne w tym zakresie zawiera art. 31 ust. 3 Konstytucji, który brzmi następująco: „Ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób. Ograniczenia te nie mogą naruszać istoty wolności i praw.” Z tego dość rozbudowanego przepisu wynikają następujące zasady ingerowania w materię wolności i praw zawartych w konstytucji.
1. Wymogi formalne
2. Wymogi materialne,
3. Obiektywne uzasadnienie, a nie arbitralność
4. Zakaz naruszania istoty
5. Proporcjonalność ograniczeń
Ad 1 Polega to na możliwości ograniczania pewnych wolności i praw tylko w formie ustawy (i samej konstytucji). Wiąże się to z zasadą wyłączności ustawy w obrębie regulowania sytuacji prawnej jednostki. Do grupy wymogów formalnych należy też bezwzględny zakaz stosowania prawa z mocą wsteczną (lex retro non agit) gdy ingeruje ono niekorzystnie w sferę praw człowieka i nakaz odpowiedniego okresu dostosowawczego przed wejściem w życie takich regulacji (vacatio legis).
Ad 2 Wymogi materialne to obiektywne przesłanki powodujące konieczność interwencji państwa (a konkretnie: ustawodawcy) w dziedzinie wolności i praw człowieka. Te przesłanki to: bezpieczeństwo lub porządek publiczny, ochrona środowiska , zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i prawa innych osób. Wybór przez ustrojodawcę tych właśnie powodów dopuszczalności uszczupleń praw i wolności nie budzi sporów. Podobnie przedstawia się ten katalog w Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, której Polska jest stroną, jak też w Pakcie Praw Obywatelskich i Politycznych Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Ad 3. Obiektywne uzasadnienie ingerencji w omawianej dziedzinie jest podyktowane standardami demokratycznego państwa. W art. 31 ust. 3 Konstytucji mowa jest bowiem o dopuszczalności omawianych ograniczeń tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie. W Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności mowa jest o konieczności ograniczeń w demokratycznym społeczeństwie.
Wykluczona jest arbitralność, czyli ingerencja władzy w sposób dowolny, przypadkowy. Arbitralność polega też na braku uzasadnienia zmian w prawie, może też polegać na uzasadnieniach pozornych nie odpowiadających prawdziwym motywom.
Ad 4. Zakaz naruszania istoty. Koncepcja ta polega w skrócie na tym, że każde prawo czy wolność ma część istotną (rdzeń, jądro) oraz tzw. otoczkę. To pierwsze jest nieodzowne dla samego istnienia prawa/wolności. Otoczka prawa to elementy z nim związane, które jednak nie przesądzają o tym, czy istnieje ono, czy nie.
Ad 5 Proporcjonalność ograniczeń była traktowana jako podstawowy wzorzec oceny konstytucyjności ingerencji w sferę praw człowieka. Bliskoznacznym terminem jest tu zakaz nadmiernej ingerencji. W wielu orzeczeniach polskiego Trybunału Konstytucyjnego i w literaturze przedmiotu stwierdza się, że proporcjonalność może być w odniesieniu do konkretnej ustawy wykazana po przeprowadzeniu „testu trzech pytań”:
1. czy wprowadzona regulacja jest w stanie doprowadzić do zamierzonych przez nią skutków?
2. czy regulacja ta jest niezbędna dla ochrony interesu publicznego, z którym jest powiązana?
3. czy efekty wprowadzonej regulacji pozostają w proporcji do ciężarów nakładanych przez nią na obywatela?.
Sytuacje stanów nadzwyczajnych – możliwe są dodatkowe ograniczenia
Pod tym pojęciem należy rozumieć istnienie w danym państwie przez pewien okres stanu szczególnego zagrożenia, który wymaga sięgnięcia do szczególnych środków konstytucyjnych.
• niezwykła skala zagrożeń wykluczająca możliwość opanowania sytuacji standardowymi metodami upoważnia do wprowadzenia stanu nadzwyczajnego. Rodzaje STANÓW NADZWYCZ:
• Stan wojenny; Stan wyjątkowy; Stan klęski żywiołowej
• Działania podjęte w wyniku wprowadzenia każdego z tych stanów nadzwyczajnych muszą odpowiadać stopniowi zagrożenia i powinny zmierzać do jak najszybszego przywrócenia normalnego funkcjonowania państwa.
Post został pochwalony 0 razy
|
Śro 7:45, 08 Gru 2010 |
|
|
| |
|
 |
agata87
Zajadacz chińszczyzny
Dołączył: 15 Lis 2006
Posty: 46
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
|
Jest to materiał,który p. Bartoszewicz nie zdążył przerobić na ćwiczeniach i przekazuje drogą elektroniczną.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
Śro 7:47, 08 Gru 2010 |
|
|
 
|
|
Wszystkie czasy w strefie CET (Europa). Obecny czas to Pią 16:17, 25 Lip 2025
|
|
|
|
fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB: © 2001, 2002 phpBB
Group |
